Dit huis is ongetwijfeld het meest luxueuze werk van Victor Horta. Bovendien belichaamt het weergaloos de smaak van de bourgeoisie, het wereldbeeld van die tijd, en de leefwereld van een familie die fortuin maakte in de industriële sector. Armand, Ernests oudste zoon, volgde zijn oom op aan het roer van de firma ‘Solvay et compagnie’, nadat die onverwachts overleed in 1894. Het interieur van het gebouw is uitzonderlijk goed bewaard gebleven – Horta ontwierp alles tot in het kleinste detail, inclusief de bedden, krukjes, kroonluchters, deurklinken enzovoort. Het is een groot huis, gelukkig was het personeel er talrijk: tot twaalf personen stonden er ten dienste van de familie!
De benedenverdieping en de prachtige eerste verdieping zijn het indrukwekkendst. Die waren destijds immers de ontvangstruimten. De tweede en derde verdieping, de privéverblijven van de familie, zijn soberder ingericht. De kelder en de zolders waren bestemd voor het dienstpersoneel.
Ook op de toen al chique Louizalaan werd er geïnvesteerd door de Solvayfamilie. In 1888 bestelde Alfred, broer van Ernest, medeoprichter van en verkoper bij de firma Solvay, bij Jules Brunfaut een luxueus huis in neorenaissancestijl. Deze woning op nummer 137a van de Louizalaan zou dienstdoen voor menige receptie! Het gebouw is vandaag helaas verdwenen... Edmond, de andere broer van Ernest, bezat een huis op de Louizalaan nummer 178!